بسم الله الرحمن الرحیم
مشخصات کلی از امام ع :
- نام : موسی، لقب: کاظم ، مادرش بسیار با فضیلت بنام حمیده و پدرشان امام صادق(ع) در سال 128 هـ در سرزمین ابواء در اطراف مدینه بدنیا آمدند و در سال 183 به شادت رسیدند.
- ایشان در دوره خلفائی چون منصور دوانیقی، محمد معروف به مهدی، هارون الرشید (عباسی)
- در سن 25 سالگی امام شدند و 55 سالگی بدست هارون‌الرشید با همفکری یحیی برمکی توسط سندی بن شاهک و بوسیله زهر در زندان مسموم شد.
برخی ویژگیهای امام کاظم(ع)
- حضرت آنقدر قرآن را محزون می‌خواندند که مردم از قرائت ایشان می‌گریستند و مردم مدینه آن حضرت را زینت متهجدین می‌نامیدند. و با لقب کاظم (فروخورنده خشم) چون دشمنان را نفرین نفرمود تا در زندان به شهادت رسید.
روایاتی از امام کاظم ع:
امام کاظم(ع) : فقیهی که در پی نجات یتیمی از ایتام ما ( که نه ما را دیده و نه به ما دسترسی دارد ) بر آید و او را در نیازش آموزش دهد، تحمل این یک فقیه برای ابلیس سخت تر از هزار عابد است. زیرا عابد فقط برای خود ، ولی فقیه علاوه برخود برای دیگران نیز تلاش می‌کند تا آنها را از دست ابلیس نجات دهد. به همین دلیل مقام او نزد خدا از هزار هزار (000/000/1 ) مرد و زن عابد برتر است.
(احتجاج- ترجمه جعفری ج1 ص9 )
امام کاظم(ع): از ما نیست که از نفسش بازجویی نکند. بابت کار خوب شکر و بابت کار بد توبه کند. و فرمود خیری در زندگی نیست مگر برای 2 مرد یکی آنکه هر روز کردار نیکش را زیاد کند دیگر مردی که گناهانش را بوسیله توبه جبران می‌کند ولی توبه کجاست؟ بخدا قسم اگر آنقدر سجده کند که گردنش قطع شود خدا توبه‌اش را نمی‌پذیرد مگر بولایت و دوستی اهل‌بیت پیامبر. آگاه باشید هر کس حق ما را بشناسد و امیدوار ثواب درباره‌ی ما باشد و به روزی خود راضی باشد و شرمگاه خود را بپوشاند و بوسیله دوستی ما بخدا نزدیک شود. پس او در روز قیامت در امان باشد.
امام کاظم(ع): ملعون من غشَّ اخاه (وسایل ج12 ص231 )
ملعون است کسی که رفیق خود را بفریبد.
امام کاظم(ع): أَمِتِ الطَّمَعَ مِنَ الْمَخْلُوقِینَ فَإِنَّ الطَّمَعَ مِفْتَاحٌ لِلذُّل (مستدرک الوسایل میرزای نوری ج12 ص68 )
طمع خود از دیگران قطع کن زیرا طمع کلید همه خوار شدن هاست
امام کاظم(ع): مُجَالَسَهُ أَهْلِ الدِّینِ شَرَفُ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَه ( الامالی شیخ صدوق ص116 )
همنشینی با اهل دین مایه شرافت در دنیا و آخرت است
امام کاظم(ع): جَاهِدْ نَفْسَکَ لِتَرُدَّهَا عَنْ هَوَاهَا فَإِنَّهُ وَاجِبٌ عَلَیْکَ کَجِهَادِ عَدُوِّک.
جهاد کردن با نفس برای اینکه انرا از هماها نگه داری واجب است بر تو همانطور که جهاد با دشمنان واجب است
امام کاظم(ع): یَا هِشَامُ إِنَّ لُقْمَانَ قَالَ لِابْنِهِ تَوَاضَعْ لِلْحَقِّ تَکُنْ أَعْقَلَ النَّاسِ یَا بُنَیَّ إِنَّ الدُّنْیَا بَحْرٌ عَمِیقٌ قَدْ غَرِقَ فِیهِ عَالَمٌ کَثِیرٌ فَلْتَکُنْ سَفِینَتُکَ فِیهَا تَقْوَى اللَّهِ وَ حَشْوُهَا الْإِیمَانَ وَ شِرَاعُهَا التَّوَکُّلَ وَ قَیِّمُهَا الْعَقْلَ وَ دَلِیلُهَا الْعِلْمَ وَ سُکَّانُهَا الصَّبْر .
اى فرزندم، دنیا دریاى عمیقى است که افراد زیادى در آن غرق شده اند، پس لازم است که کشتى نجات تو در آن تقواى الهى و زاد و توشه اش ایمان و بادبان آن توکّل بر خدا و ناخداى آن عقل و راهنماى آن علم و لنگرش صبر باشد.
امام کاظم(ع): لَا نَجَاهَ إِلَا بِالطَّاعَهِ وَ الطَّاعَهُ بالْعِلْمِ وَ الْعِلْمُ بالتَّعَلُّمِ وَ التَّعَلُّمُ بِالْعَقْلِ یُعْتَقَدُ وَ لا عِلْمَ الَّا مِنْ عَالِمٍ رَبَّانِی.
راه نجات نیست مگر با اطاعت و طاعت نمی شود مگر با علم و علم حاصل نمی شود مگر با تعلم و تعلم حاصل نمی شود مگر با تعقل و ان علم را نمی توانی دریابی الا از طریق عالم ربانی
