بسم الله الرحمن الرحیم
چند روایت از امام جواد ع
قال:الْمُؤ مِنُ یَحْتاجُ إلى ثَلاثِ خِصالٍ: تَوْفیقٍ مِنَ اللّهِ عَزَّ وَ جَلَّ، وَ واعِظٍ مِنْ نَفْسِهِ، وَقَبُولٍ مِمَّنْ یَنْصَحُهُ
انسان مومن همواره به سه چیز محتاج است توفیق از جانب خداوند و موعظه گر درونی و پذیرفتن نصیحت از کسی که به او پند می دهد
قال: مُلاقاهُ الاْخوانِ نَشْرَهٌ، وَ تَلْقیحٌ لِلْعَقْلِ وَ إ نْ کانَ نَزْرا قَلیلا
ملاقات برادران موجب صفاى دل و نورانیّت آن و سبب شکوفائى عقل ولو اینکه بسیار محدود باشد
قال: مَنِ اسْتَغْنى بِاللّهِ إفْتَقَرَ النّاسُ إلَیْهِ، وَمَنِ اتَّقَى اللّهَ اءحَبَّهُ النّاسُ وَ إنْ کَرِهُوا
هر که خود را به وسیله خداوند بى نیاز بداند مردم محتاج او خواهند شد و کسی که تقوا داشته باشد مردم او را دوست میدارند گرچه مردم خودشان اهل تقوا نباشند
قال :کَیْفَ یُضَیَّعُ مَنِ اللّهُ کافِلُهُ،وَکَیْفَ یَنْجُو مَنِ اللّه طالِبُهُ،وَمَنِ انْقَطَعَ إلى غَیْرِاللّهِ وَکَّلَهُ اللّهُ إلَیْهِ
فرمود: چگونه گمراه و درمانده خواهد شد کسى که خداوند سَرپرست و متکفّل اوست . چطور نجات مى یابد کسى که خداوند طالبش مى باشد. و کسی که به غیر خدا چشم داشته باشد خداوند او را به ان فرد می سپارد
قال: أفْضَلُ الْعِبادَهِ الاْ خْلاصُ
بالاترین عبادت اخلاص است
قال: عِزُّالْمُؤْمِنِ غِناه عَنِ النّاسِ
عزت مومن در بی نیازی از مردم است
قال: مَنْ أصْغى إلى ناطِقٍ فَقَدْ عَبَدَهُ، فَإنْ کانَ النّاطِقُ عَنِ اللّهِ فَقَدْ عَبَدَاللّهَ، وَ إنْ کانَ النّاطِقُ یَنْطِقُ عَنْ لِسانِ إبلیس فَقَدْ عَبَدَ إبلیسَ
هر که گوش به گوینده‌ای دهد به راستی که او را پرستیده، پس اگر گوینده از جانب خدا باشد در واقع خدا را پرستیده و اگر گوینده از زبان ابلیس سخن گوید، به راستی که ابلیس را پرستیده است.
قال: لَوْ سَکَتَ الْجاهِلُ مَااخْتَلَفَ النّاسُ
اگر انسان جاهل سکوت می کرد اینهمه اختلاف ایجاد نمی شد
قال :مَنِ اسْتَحْسَنَ قَبیحا کانَ شَریکا فیهِ
کسی که کار زشتی را تحسین کند او نیز در ان کار شریک است
قال : الْعامِلُ بِالظُّلْمِ، وَالْمُعینُ لَهُ، وَالرّاضى بِهِ شُرَکاءٌ
کسی که ظلمی را انجام بدهد و یا کمک کار ظالمی باشد یا راضی به ان ظلم باشد او نیز ظالم است
قال : مَوْتُ الاْنْسانِ بِالذُّنُوبِ اءکْثَرُ مِنْ مَوْتِهِ بِالاْجَلِ، وَ حَیاتُهُ بِالْبِرِّ اءکْثَرُ مِنْ حَیاتِهِ بِالْعُمْرِ
مرگ انسان به سبب گناه بیش از مرگ با اجل است و زنـدگى به خـاطر نیـکوکارى بیش از زندگى عُمر و سال است (برخى از گناهان سبب کوتاهى عمر وبرخى از کارهاى نیک سبب طول عمر انسان مى شود)
قال: لَنْ یَسْتَکْمِلَ الْعَبْدُ حَقیقَهَالاْ یمانِ حَتّى یُؤْثِرَ دینَهُ عَلى شَهْوَتِهِ، وَلَنْ یُهْلِکَ حَتّى یُؤْثِرَ شَهْوَتَهُ عَلى دینِهِ
بنده ، هرگز حقیقتِ ایمان را به کمال نمى رساند، مگر آنگاه که دینش را بر هوس خود ترجیح دهد، و هرگز به هلاکت درنمى افتد، مگر زمانى که هوس خود را بر دینش ترجیح دهد
قال:التَّوْبَهُ عَلى ارْبَع دَعائِم:نَدَمٌ بِالْقَلْبِ،وَاسْتِغْفارٌ بِاللِّسانِ،وَ عَمَلٌ بِالْجَوارِحِ، وَ عَزْمٌ انْ لایَعُودَ
توبه بر چهار پایه استوار است: پشیمانى در دل، آمرزش خواهى به زبان، عمل کردن با اعضاى بدن، و تصمیم بر باز نگشتن به گناه
قال: عَلَیْکُمْ بِطَلَبِ الْعِلْمِ، فَإنَّ طَلَبَهُ فَریضَهٌ وَالْبَحْثَ عَنْهُ نافِلَهٌ، وَ هُوَ صِلَهُ بَیْنَ الاْخْوانِ، وَ دَلیلٌ عَلَى الْمُرُوَّهِ، وَ تُحْفَهٌ فِى الْمَجالِسِ، وَ صاحِبٌ فِى السَّفَرِ، وَ اءُنْسٌ فِى الْغُرْبَهِ
بر شما باد به تحصیل علم و معرفت، که فراگیری آن واجب، و بحث پیرامون آن مستحبّ و پر فائده است. علم وسیله کمک به دوستان و برادران، و نشانه مروّت و جوانمردی است، هدیه و سرگرمی در مجالس، و همدم و رفیق انسان در مسافرت؛ و انیس و مونس انسان در تنهائی می باشد
قال: خَفْضُ الْجَناحِ زینَهُ الْعِلْمِ، وَ حُسْنُ الاْدَبِ زینَهُ الْعَقْلِ، وَبَسْطُ الْوَجْهِ زینَهُ الْحِلْمِ
تواضع و فروتنى زینت بخش علم و دانش است ، ادب داشتن و اخلاق نیک زینت بخش عقل مى باشد، خوش روئى با افراد زینت بخش حلم و بردبارى است.
قال: ثَلاثُ خِصالٍ تَجْتَلِبُ بِهِنَّ الْمَحَبَّهُ: الاْنْصافُ فِى الْمُعاشَرَهِ، وَ الْمُواساهُ فِى الشِّدِّهِ، وَ الاْ نْطِواعُ وَ الرُّجُوعُ إلى قَلْبٍ سَلیمٍ
سه خصلت است که به وسیله آنها جلب محبت مى شود: رعایت انصاف در معاشرت با دیگران، همیارى دیگران در سختى، و برخوردارى از قلبى سلیم و مهربان
قال: مَنْ زارَ قَبْرَ اءخیهِ الْمُؤْمِنِ فَجَلَسَ عِنْدَ قَبْرِهِ وَاسْتَقْبَلَ الْقِبْلَهَ وَ وَضَعَ یَدَهُ عَلَى الْقَبْرِ وَقَرَءَ: ((إنّا أنْزَلْناهُ فى لَیْلَهِالْقَدْرِ)) سَبْعَ مَرّاتٍ، اءمِنَ مِنَ الْفَزَعَ الاْ کْبَرِ
هر کس به زیارت قبر برادر مؤمن خود برود و کـنـار قـبر رو بـه قـبـله بنشیـند و دسـت خـود را بـر قـبر بـگذارد و سوره «قدر» را هفت مرتبه بخواند، از عـذاب بزرگ در امـان خواهد بود.
قال: ثَلاثٌ یَبْلُغْنَ بِالْعَبْدِ رِضْوانَ اللّهِ: کَثْرَهُ الاْ سْتِغْفارِ، وَ خَفْضِ الْجْانِبِ، وَ کَثْرَهِ الصَّدَقَهَ
سه چیز است که بنده را به خشنودى خدا مى رساند : استغفار زیاد ، فروتنى، و صدقه دادن زیاد
قال : مَنْ زارَ قَبْرَ عَمَّتى بِقُمْ، فَلَهُ الْجَنَّتهُ
کسی که قبر عمه ام در قم را زیارت کند بهشت بر او واجب می شود
