بسم الله الرحمن الرحیم
داستانهایی از امام رضا ع و سبک زندگی ایشان
ابراهیم بن عباس: هرگز ندیدم حضرت رضا علیه السلام سخن کسی را قطع کنند و ندیدم با سخنش کسی را برنجاند و هرگز محتاجی را رد نمیکرد. هرگز پاهای خود را مقابل کسی دراز نکرد. هرگز غلامان خود را ناسزا نمیگفت و ندیدم آب دهان به زمین بیاندازد و ندیدم موقع خنده قهقهه بزند سفره میگستراند و غلامان و همه را مینشاند باهم غذا میخوردند. شبها کم میخوابید و بسیار بیدار بود. بیشتر روزها روزه بود. روزه 3 روز در ماهش ترک نمیشد. صدقه زید میداد در پنهانی بیشتر.
ـ امام رضا(ع): ای عبدالعظیم سلام مرا به دوستانم برسان و به آنها بگو شیطان را به خود راه ندهند، و به آنان توصیه کن در راست گفتاری، امانت داری و برگرداندن آن به صاحبش. امر کن انان را به سکوت و خود داری از نزاع و درگیری درباره چیزی که برایشان سودی ندارد و روی آوردن به همدیگر و دیدارهای دوستانه. این امر موجب نزدیکی به من است، مبادا آنان به جان همدیگر بیفتند و یکدیگر را آسیب برسانند، یا کسی از دوستانم را آزرده خاطر و ناراحت کنند. من برخود فرض و واجب دانسته ام برای کسی در آخرت از زیان کاران خواهد بود (سخنان گوهربار ص 89 به نقل از انوا البهیه)
امام رضا(ع): به خویشان خود پیوند کنید، از بیمارانتان عیادت نمایید، در تشییع جنازه‌هایشان حاضر شوید. زینت و زیبائی برای ما باشید و موجب زشتی و بدنامی نشوید. دوستی ما را در دل های مردم ایجاد کنید و دشمنی آنان را بر ما برمیانگیزید. دوستی های کامل را به جانب ما برقرار سازید و هرنوع بدی و ناپاکی ها را از ما دور بدارید. آنچه از نیکی در حق ما بیان شود سزاوار آنیم و هرچه از ناروا درباره ی ما گفته شود چنان نیستیم (سخنان گوهر بار ص 61 به نقل از بحار الانوار)
ـ امام رضا (ع) طی نامه ای به ایشان فرمود: شنیدم دوستان تو را از درب کوچک بیرون میبرند میخواهند از تو خیری به دیگران نرسد. به حقی به گردن تو دارم از درب بزرگ رفت و آمد کن و طلا و نقره به همراه داشته باش تا کسی که از تو کمک خواست کمک کنی (کافی ج 4 ص 43)
ـ مأمون عبور میکرد برای شکار. بچه ها فرار کردند اما ایستاده بود گفت چرا فرار نکردی فرمود جا تنگ نبود، و جرمی نکرده بودم و گمان این است که تو بی گناهی را لطمه نمی زنی. مأمون رفت و موقع برگشت ماهی ای شکار کرده بود در مشت پنهان کرد پرسید در دستم چیست؟ فرمود خدا ماهیان کوچکی را در دریا گذاشت تا پادشاهان آنها را شکار کنندو بوسیله آن سلاله نبوت را می‌آزمایند (کشف الغمه ج 2 ص 343).
ـ از ابراهیم بن عباس : من هرگز ندیدم علی بن موسی الرضا(ع) در سخن گفتن با کسی درشتی کند و کلام کسی را قطع کند و درخواست کسی را که قادر به انجامش باشد رد کند. هرگز پاهای خود را جلوی همنشین دراز نمیکرد و تکیه نمیداد. و هرگز ندیدم آب دهان بیاندازد و هرگز ندیدیم قهقهه بزند بلکه خنده اش تبسم بود…. (چهارده نور پاک ـ دکتر عقیقی بخشایشی)
ـ مناقب ابن شهر آشوب: آنکه امام وارد حمام میشد کسی گفت پشت ما را مالش بده و دیگران او را متوجه کردند و ….
ـ عبدالله بن صلت از مردی اهل بلخ روایت کرده که در سفر به خراسان خدمت امام رضا(ع) رسیدم دستور داد سفره ای انداختند همه غلامان و سیاه و … دور هم نشسته عرضه داشتم فدایت شوم کاش سفره ای جداگانه می انداختید امام فرمود: پروردگار ما یکیست پدر و مادر ما هم یکی و پاداش خدا هم به کردار است. (همه ی امتیازات و نابرابری های اجتماعی را نفی میکند فقط کردار).
ـ حدیث مشهور سلسله الذهب
ـ وقتی نزد مردم می‌آمد خود را برایشان مرتب میکرد. خود را هنگام حضور بین مردم معطر میکرد، بسیار به مردم خدمت میکرد و صدقه میداد.
ـ حضرت به عبادت و معنویات خدمتکاران خود توجه داشت به گونه ای که کسی را گماشته بود تا آنها را برای نماز شب بیدار کند (عیون الاخبار الرضا ج 2 ص 178).
ـ عبدالله بن ابان که مورد توجه امام بود به حضرت عرض کرد برای من و خانواده ام دعا کنید حضرت فرمود مگر دعا نمیکنم به خدا سوگند که اعمال شما هر روز و شب بر من عرضه و گزارش میشود. عبدالله میگوید تعجب کردم حضرت فرمود: آیا کتاب خدا را نخوانده اید: … و آن مؤمن علی و اولاد اویند (اصول کافی کتاب الحجه ج 1 ص 319)
ـ امام رضا(ع): هر امامی عهد و پیمان دارد که دوستان و شیعیان خودش را نجات داده و رها سازد. وفای به عهد دوستان و شیعیان نیز در این است که قبول امامان را زیارت کنند. پس امامان در روز قیامت شفیع کسانی هستند که با اخلاص قبول منور ائمه را زیارت نموده و به چیزهائی که آنان دوست دارند عمل کنند (سخنان گوهربار ص 45 نقل از دره البیضاء)
ـ موسی بن یسار: وقتی با امام رضا (ع) وارد طوس شدیم صدای ناله آمد تشییع جنازه ای بود آقا کنارش رفتند و تشییع کردند بعد داخل قبر رفتند و به اسم صدا زدند و گفتند بهشت بر تو مژده باد و بعد از این از هیچ نترس. گفتم شما که او را نمیشناسید، فرمودند: ای موسی بن یسار مگر نمیدانی که هر صبح و شام اعمال و کردار شیعیان ما به ما گزارش میشود اگر در کردار آنها گناهی باشد ما از خداوند درخواست میکنیم از او بگذرد و اگر دارای اعمال حسنه باشد از آنها قدردانی میکنیم.
ـ امام رضا(ع): شیعیان ما کسانی هستند که تسلیم دستورهای ما بوده و گفتار ما را می‌پذیرند و به آن عمل میکنند و با دشمنان ما مخالفند کسی که چنین نکند شیعه ما نیست. (سخنان گوهر بار ص 61 نقل از وسایل الشیعه)
ـ سیره ی عبادی حضرت: 1ـ بعد از نماز صبح به سجده میرفت و تا طلوع آفتاب در سجده بود
2ـ گاهی که فرصت و فراغتی بود در شبانه روز 1000 رکعت نماز میخواند
3ـ بعد از نماز همواره سجده شکر به جای می‌آورد
4ـ چنان با قرآن مأنوس بود که همه سخنان و پاسخها و مثالهایش قرآنی بود.
5ـ در هر 3 روز یک ختم قرآن میکرد و میفرمود اگر بخواهم درکمتر از این ختم کنم ولی به هر آیه ای میرسم تأمل میکنم که در چه جایی و چه زمانی نازل شده
6ـ خوابش در شب اندک بود و بیشتر شبها عبادت میکرد.
7ـ بسیار روزه میگرفت و روزه 3 روز در ماه از او فوت نمیشد.
8ـ در دعاهای خویش اول صلوات میفرستاد و ذکر صلوات را زیاد میگفت
9ـ شب در بستر زیاد قرآن میخواند و چون به آیات بهشت و جهنم میرسید زیاد میگریست.
10ـ همه اوقات به ذکر خدا مشغول بود و بیش از همه از خدا واهمه داشت (بحار ج 49 ص 90 تا 94)
